اثر بخشی آموزش فنون تنظیم هیجان بر کاهش استرس و افزایش تاب آوری دانشجویان

تنظیم هیجانی می­تواند به عنوان سبک شناختی مدیریت اطلاعات برانگیزاننده هیجانی باشد که دامنه وسیعی از پاسخ­های شناختی، رفتاری، هیجانی و فیزیولوژیکی را در بر می­گیرد، به مدیریت یا تنظیم عواطف و هیجان­ها کمک می­کند و موجب سازگاری بیشتر فرد با محیط می­شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش استرس ادراک شده، دشواری تنظیم هیجانی و افزایش تاب­آوری دانشجویان بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی، از نوع پیش آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل، 100 نفر از دانشجویان دارای استرس بالا و تاب آوری پایین دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین به شیوه­ی نمونه­گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی و در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش طی 8 جلسه در معرض برنامه آموزشی تنظیم هیجان قرار گرفت و اعضای گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکرد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که برنامه آموزشی تنظیم هیجان باعث کاهش معنادار استرس ادراک شده، دشواری تنظیم هیجانی و افزایش تاب­آوری شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر داده‌ها نشان داد، نتایج در دوران پیگیری پایدار بود. نتایج این پژوهش حاکی از این است که آموزش فنون تنظیم هیجان بر مولفه­های استرس فراگیر و تحمل پریشانی تاثیر می­گذارد و می­توان از آن به عنوان روش مداخله­ای موثری برای کاهش استرس، بهبود دشواری­های تنظیم هیجان و افزایش تاب­آوری استفاده کرد.